××× سمیرم سرزمین هزار چشمه ×××

پینترلیسبک پینترلی در نیمه اول قرن نوزدهم میلادی و انقلاب صنعتی اروپا، شکل گرفت؛ در گذشته، نقاشان تلاش‌می‌کردند ضربه‌های قلمو را از بافت نقاشی خود محو کنند، اما در سبک پینترلی، هنرمند برای پنهان‌کردن ضربه‌های خود روی بوم نقاشی هیچ تلاشی نمی‌کند؛ تاکید اصلی این سبک در نقاشی ضربه‌های قلم‌مو و خود رنگدانه‌ها است و رنگ روی تابلوهای این سبک ضخیم نیست و آثار باقی‌مانده با کاردک، صاف می‌شود.آبسترهسبک آبستره نوعی نقاشی انتزاعی است که در آن شاید هیچ‌چیز با زندگی واقعی شباهت نداشته باشد؛ در بدترین حالت، نقاشی‌های انتزاعی مانند یک رنگ‌آمیزی تصادفی به‌نظر می‌رسد و در بهترین حالت تأثیری دارد که از همان لحظه‌ای که آن را می‌بینید شما را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد، در این نوع نقاشی، موضوع هرچه که باشد، ممکن است در اصل در اثر هنری به‌طور دقیق نشان داده نشود.کوبیسمکوبیسم در اوایل قرن بیستم میلادی پدید آمد و نقاشی و مجسمه‌سازی در دنیا را متحول‌کرد؛ به همین دلیل آن را یک جنبش هنری می‌دانند.در آثار هنری کوبیسم سوژه‌ها در قالبی خیالی تجزیه، تحلیل و شکسته و دوباره جمع می‌شوند، در واقع هنرمند به جای اینکه سوژه را از یک چشم‌انداز واحد روی بوم بیاورد، آن را از منظرهای چندگانه به تصویر می‌کشد تا موضوع را در زمینه‌ای بزرگ‌تر نشان دهد. ××× سمیرم سرزمین هزار چشمه ×××...

کتابخانه ایمنا؛ تاریخ کهن ایران زمینکتاب کریم خان زند، اگر نگوییم قدیمی اما چندان هم جدید نیست و از جمله کتاب‌هایی است که سال‌ها قبل، برای گروه سنی جوان تدوین و منتشر شده است.به گزارش خبرنگار ایمنا، کتاب کریم‌خان زند، شرح زندگی کریم خان معروف به وکیل‌الرعایا، بنیان‌گذار سلسله زندیه یعنی همان پادشاهی است که در زمان حکومتش، پرچم ایران را بر بالای دروازه‌های شهر بصره برافراشت.نویسنده کتاب زنده‌یاد «عبدالحسین نوایی» است که به سال ۱۳۰۲ در تهران زاده شد و چنان‌که خود نوشته از نخستین روزهایی که به دبیرستان راه یافت، شور و شوق فراوانی به مطالعه مطالب تاریخی و بررسی موضوع‌های مختلف مربوط به تاریخ ایران را در خود احساس می‌کرد و همین شور و شوق او را واداشت تا تحصیل در شاخه ادبی را دنبال کند و مطالعات تاریخی را ادامه دهد و کتاب‌های متعدد تاریخی می‌نویسد.این شیفتگی و علاقه فراوان به مطالعه تاریخ پس از ورود به دانشگاه و گرفتن لیسانس ادبیات فارسی همچنان ادامه یافت و از آن پس یکسره به تاریخ پرداخت و تا آن‌جا که میسر بود، کتاب‌های تاریخی را مطالعه می‌کرد تا هر چه بیشتر با گذشته پر نشیب و فراز کشور ایران آشنا شود.آن مرحوم از دریافت لیسانس به فرانسه رفت و از دانشگاه سوربن موفق به دریافت دانشنامه دکتری شد و در مهرماه سال ۸۳ درگذشت.وی کتاب «کریم خان زند» که چاپ اول آن در سال ۱۳۴۴ بوده و در سال ۱۳۴۸ به چاپ دوم رسیده است را، به واسطه چاپخانه بانک بازرگانی منتشر و در آغازینه کتابش آن را به «ارواح مطهر شهدای گمنام تاریخ ایران» تقدیم کرده است.کتاب در ۱۲ فصل تدوین شده که که در فصل اول به واخر کار دوره نادر شاه افشار اشاره دارد و در فصل پایانی، پایان کار سلسله زند را بازخوانی و از شخصیت ساده، جنگاور و ب ××× سمیرم سرزمین هزار چشمه ×××...

صنعتگرانی که با ساختن جایگاهی چشم‌نواز برای نگهداری این مایه حیات، از آن به عنوان عنصری برای زیبایی بنا بهره برده‌اند. حوض‌ها را با شکل‌های مختلف هندسی دیده‌ایم؛ چهارگوش، مستطیل، لوزی و دایره یا ۶، ۸، ۹، ۱۲ و ۱۶ گوشه و در دوره قاجار صلیبی و بیضی نیز وجود داشته است.محمدکریم پیرنیا در کتاب «آشنایی با معماری اسلامی ایران» درباره شکل حوض و دلیل چندضلعی ساختن آن می‌نویسد: «در جلوی کوشک اصلی باغ‌ها معمولاً یک استخر به شکل مربع یا مستطیل وجود داشته است. استخرهای گرد، پیش از ورود دین اسلام به ایران و اوایل اسلام معمول بوده، اما بعدها به‌کار نمی‌رفته است. حوض بیضی شکل را هیچ‌وقت نمی‌ساختند و اعتقاد بر این بوده که آب در حوض بیضی زودتر گندیده می‌شود. بعدها این حوض‌ها یک شکل هندسی منظم و ساده از ۶ ضلعی تا ۱۲ ضلعی به‌خود گرفته است.»با شروع دوره اسلامی و توجه بیشتر به طهارت و پاکی و نیز تزئین بناها، حوض با کاربردها و تزئینات متنوع از عناصر مهم معماری اسلامی شد. ساخت حوض (به‌ویژه حوض فواره‌دار) ابتدا در مساجد، سپس در کاخ‌ها و باغ‌ها رواج پیدا کرد.به نظر می‌رسد در مساجد، احداث حوضی متناسب با ابعاد جلوخان‌ها الگویی رایج بوده است. این حوض‌ها وسط جلوخان و روبه‌رو یا در امتداد محور تقارن پیش‌طاق ورودی قرار می‌گرفت؛ مسجد امام و مسجد شیخ لطف‌الله اصفهان، مسجد جامع یزد و امام تهران از نمونه‌های آن است.حوض ایرانی با ماهی قرین است و شعر پیغام ماهی‌ها از شاعر شهیر اهل کاشان، سهراب سپهری در همین رابطه خالی از لطف نیست و شاید در اولین تصور ذهنی حوض‌های بیرونی و اندرونی محوطه تاریخی باستانی حمام فین را به خاطرتان بیاورد.«رفته‌بودم سر حوضتا ببینم شاید، عکس تنهایی خود را در آبآب در حوض نبودماهیان می‌گفتند: ××× سمیرم سرزمین هزار چشمه ×××...

درباره دوره جوانی آتش اصفهان نوشته‌اند که وی در آن دوران به شغل زنجیره‌بافی مشغول بوده و در گلدوزی دستی و یراق‌دوزی مهارت داشته است.آتش تا سال ۱۳۳۰ هجری مشغول به همین پیشه بوده و پس از چندی که ثروت و مکنتی به‌هم رسانید، به تجارت و داد و ستد اشتغال جست و تا آخر عمر در این کار بود.او در سال‌های پایانی عمرش دو دواخانه با نام‌های آتش و اتحادیه در نزدیک چارسوق تأسیس کرد، که فرزندانش همچنان در این داروخانه‌ها مشغولند و اعتبار و کسوتی کسب کرده‌اند.این شاعر شکر سخن اهل ادب و شعر، در سرای نو که در آن دوران محل جمعی از هنرمندان اصفهان بود، تردد داشت و درهمان محل با شعرا، ادبا و ارباب ذوق مصاحبت و معاشرت می‌کرد.دکه او محفل ارباب ذوق و حال و مجمع اصحاب فضل و کمال بود, شعرای اصفهان همچون آشفته، مسکین، پرتو و دهقان به حجره وی رفت و آمد می‌کردند و دمی را با وی سپری می‌داشتند.از همان ایام و تاریخ بود که طبع شعری که در نهاد زنده‌یاد آتش نهفته بود، انگیخته و چراغ ذوق و قریحه شاعری او به مدد مصاحبت با شاعران و سخن سنجان افروخته شد و اندک اندک، آتش افروزنده از زیر خاکستر به در آمد و انجمن شعرا و گویندگان اصفهان را روشن و گرم ساخت.هم عصران آتشاز شعرای معاصر و معاشر مرحوم آتش یکی میرزا محمد علی متخلص به رزمی بود که از کوه در افتاد و وفات یافت. و دیگر مرحوم سید عبدالرسول بزمی و دیگر میرزا ابوالقاسم ذوقی، برادر حاجی محمد کاظم غمگین که دیوان او را مرحوم غمگین به طبع رسانید. دیگر نیز میرزا عباس فائض و دیگر میرزا حسین خان ثمر که از شاگردان و پروردگان دهقان سامانی بود.سبک و سیاق شعر آتشآتش غزل سرا بوده و به قصیده، مسمط و دیگر انواع شعر چندان رغبتی نداشت و در غزل‌سرایی باریک طبع و نازک خیال بود؛ او با ان ××× سمیرم سرزمین هزار چشمه ×××...